Het is wat er is, en zo is het goed
Een uitspraak die je blij kan maken, teleurgesteld of boos, een uitspraak die frustratie kan geven, afgedaan wordt als een dooddoener of juist vertrouwen gevend… maar de uitspraak zelf is wat er is.
Nadat ik in december hoorde dat ik per mei 2023 mijn ruimte uit moet, omdat het gezondheidscentrum gaat sluiten en wordt verbouwd tot woonhuis, voelde ik mij verslagen en moedeloos. Ik snapte er niks van. WAAROM? Heb ik net alles op orde. Bovenstaande uitspraak wilde ik niet horen.
Inmiddels heb ik vele ruimtes bekeken, ervaren en afgewezen. Te laag plafond, geen parkeergelegenheid, te duur, te ver weg, veel te oud en koud, alleen via hoge trap bereikbaar en ga zo maar door… Elke keer als er een nieuwe plek zich aandiende ging ik vol enthousiasme informeren, kijken, beleven… en telkens weer voelde ik teleurstelling. Het is het niet. Waarom gebeurt dit? Waarom, waarom… maar ja, daar komt geen antwoord op.
Die eeuwige 'Waarom' vraag, daar komt geen antwoord op
Ik begon wel te merken dat er een verandering kwam in de vele ruimtes die zich aandiende. Het hele proces van blij, kijken, afwijzen deed iets met mij. Ergens van binnen werd iets geraakt en begon iets te bewegen. Nog geen idee wat het was, maar het voelde nieuw en toch vertrouwd. Het is blijkbaar een proces dat zich gaandeweg ontwikkeld tot iets waar ik nu nog geen zicht op heb.
“Inge, stel je eens voor dat je bovenop een berg staat. Je neemt de omgeving waar en blijft wel in verbinding met de hele berg onder je”.
Dit zei afgelopen week mijn stemcoach Nicolien tegen mij... En, wauw, ik voelde mij krachtig, open en er stroomde vertrouwen en rust door mij heen. Dit ben ik, ging het door mij heen. De les ging over iets heel anders, maar dit voelde als hetzelfde proces dat er gebeurt met zoeken naar ruimte. Vertrouwen hebben, in contact met mijzelf zijn en gewoon zijn waar ik ben op dit moment. Herkenning, nieuw en toch vertrouwd. Ik voelde mij hernieuwd.
Her-nieuw-de beleving
Ik overzie nog niet wat mijn nieuwe praktijkruimte gaat worden, ik ervaar nu wel nog meer vertrouwen dat alles gaat zoals het gaat en dat het goed is zoals het is. (en goed komt, op tijd en op een voor mij perfect passende manier)
Ik ben de spil in mijn eigen leven waar alles omheen draait. Ik ben aan het bewegen en groeien, ergens van binnen is een proces dat mij verrijkt. Ik ben zo bekend met deze materie en toch word ik telkens weer verrast hoe krachtig, diepgaand en eeuwig durend dit proces zich in ons ontvouwt. Dag in dag uit. Het gaat erom hoe je ermee omgaat, hoe je het beleeft. Kan jij ermee zijn? Want het is wat er is. 😊
Op
vrijdag 10 februari
gaan we (niets is toevallig) tijdens de les
Bewegen met Innerkracht in Zeddam aan de slag met “jij als de as van jouw bewegen” Hoe toepasselijk in dit hele verhaal. Zonder woorden, zonder verhalen, gewoon bewegen en ervaren. Doe je mee? Ik beloof je dat het een verrijkende ochtend zal worden.